Hij gaat waarschijnlijk dit weekend naar zijn nieuwe vrouwtje. Oef. Zal hem wel missen. Hij was 'toen ie nog baby was' erg aanhankelijk en laat zich ook nu, in zijn stoere kitten hoedanigheid, ook soms nog van zijn liefdevolle en dankbare kant zien. Heel even een mauwtje, een neusje, een pootje in het gezicht, even ruiken en kijken...vooral aan het eind van een uur (of twee) dollen door de kamer. Dan zijn ze allebei knuffelig, maar dan toch op een manier van 'poeh, we kunnen nog uren door, hoor...'. Maar niet heus :-) Wat het balletje betreft laat hij zich niet meer door zus Souris aftroeven... en hij is wat groter gegroeid, zo zie ik. Geen centimeters, maar het gaat vooruit...
Klik hier voor een fotoalbum dat vrijwel dagelijks wordt bijgewerkt.
2 opmerkingen:
Kom je eigenlijk nog wel aan werken toe, Gina? Lijkt me vrij onmogelijk met die beestjes.
Ha, ja, werken is een kwestie van goed plannen. Als ze in de kamer rondrennen, kan ik ook wel werken... maar ze hebben dan de neiging om OP mijn computer te komen hangen...dus dat gaat dan niet.
Als ze slapen, wat toch ook wel enkele uren per dag is, dan kan ik ongestoord werken. Marieke komt er alvast een voor haar moeder ophalen dit weekend..
Een reactie posten