Op bezoek bij...

Op zaterdagavond nam ik Souris voor het eerst in dik twee weken mee terug naar het huis van Chantal waar ze de eerste weekjes van haar kittenleventje doorbracht. Daar woont Chanel, het prachtige grijze kitten dat ik via een andere buurvrouw had gekregen en bij gebrek aan een alternatief ook naar Chantal bracht. Zij was meteen gevallen voor de mooie Chanel die mocht blijven.

Chanel lag te slapen toen ik met Souris binnenkwam. Souris was duidelijk bang, terwijl Chanel haar pootje uitstrekte alsof ze haar vroegere vriendinnetje welkom heette. Ook naar Chantal en haar zoon William werd geblazen... oh-oh, als dat maar goed gaat.

Ik hielp Chantal met haar nieuwe computer en een foto-album dat ze wou maken en Souris liep met duidelijke gemengde gevoelens rond in de keuken en kamer. Ook Yorkshire terrier Praline begroette Souris als een verloren kameraad en al werd er even aan elkaar geroken, snel verkoos Souris het blazen boven enige bescheidenheid?

Chanel was ondertussen klaarwakker. De dames gingen een confrontatie aan. Gesis, geblaas, slaan met pootjes en strategische posities onder kasten, tafel en zelfs het fornuis was wat we de volgende uren mochten meemaken. Zelfs Chanel's kattenbak werd een arena waarom fel gestreden werd. Er werd gekrabt, gebeten en vooral veel lawaai gemaakt. Eerst waren zowel Chantal als ik een beetje bezorgd, maar de twee jongedames zochten elkaar telkens zelf op als we ze even uit elkaar hadden gehaald... nou ok, zoek het dan ook maar zelf uit!

Als Praline kwam neuzen, dan gooide Souris zich op de grond, zette ze haar vacht uit, oortjes plat naar achteren en hield ze zich helemaal stil (zie foto). Een reden dus om haar wat dat betreft zeker niet met Sara en Sascha te confronteren, want zo stil gaan ligggen zal een aartslieve en KLEINE Yorkshire terrier zeker op afstand houden... diezelfde logica gaat voor onze honden echt niet op. Onder een stoel of kast kruipen is dan de meest veilige remedie.

Tegen elf uur was het foto-album besteld en nam ik Souris weer mee naar huis die eenmaal binnen meteen begon te spinnen toen ik haar op Sascha's stoel zette. Het meiske was al vanaf 17.00 uur wakker en sinds 19.00 uur zowat continu in gevecht (of spel) met Chanel. Ze zou dus wel hartstikke moe zijn... ik deed de bunker open waar ze meteen naar binnen liep om te eten. Welterusten, Souris.

Vanmorgen is ze rond kwart over acht opgestaan, terwijl ze doorgaans meestal al wakker wordt als de honden voor het eerst naar buiten gaan, rond zessen of half zeven. Maar het bleef heel erg stil deze ochtend...

Ze heeft wel gespeeld vandaag, maar was zichtbaar rustiger en aanhankelijker. Heeft ook voornamelijk in haar bunkertje doorgebracht met slapen. Nu ik dit schrijf is er voor het eerst weer wat rumoer omdat ze op de bak gaat en alleen via een luidruchtig klapdeurtje naar binnen en buiten kan. Alleen als ze mauwt, dan haal ik haar er weer even uit. Anders niet.