Stoofpotje met Gulpener winterbier

De winter nadert met rasse schreden. Zo zegt men dat. En bij de winter horen een aantal vaste rituelen en gebruiken. In de keuken rijzen de stamppotten als bij toverslag uit het fornuis.

Gisteren was er in het magazijn van de Gulpener Bierbrouwerij een presentatie van het nieuwe winterbier: Wintervrund. Het eerste vat werd met gevoel voor traditie door paard en wagen naar binnen gereden. De twee fraaie trekpaarden waren getooid met belletjes. Tijdens de korte toespraken van John Halmans (Gulpener) en Paul Beck (Floriade 2012) klonken deze belletjes zo nu en dan als een muzikale illustratie, om de gesproken woorden extra luister bij te zetten. Want het ging gisteren niet alleen om de presentatie van Wintervrund. Nee.

Tijdens de Floriade 2012 in Venlo zal exclusief het Gulpener bier worden geschonken dat als officieel Erkend Streekproduct niet alleen prima past, maar ook nog eens het belang van Duurzaam Ondernemen in Limburg onder de (internationale) aandacht brengt.

Ik heb gelijk m'n moeder en een tante gebeld, met de vraag of ze de oude foto's van de Floriade in 1972 (Amsterdam) konden verzamelen. Daar zijn we toen met vrijwel de hele familie naartoe gegaan. Met oma schommelen in het reuzenrad en een geweldig uitzicht over een fleurige Floriade, er zijn een boel zonnige en vrolijke herinneringen. Ik had geen idee dat dit evenement maar eens per tien jaar wordt georganiseerd!

Maar nu even terug naar Wintervrund, dat nieuwe winterbier. Waar wijn zich lekker loom laat gelden, stijgt bier me subiet naar het hoofd. Dat is niet zo praktisch als je nog naar huis hebt te rijden. Ik volstond dan ook met slechts een enkele slok van een gastvrij glas, maar wist aan het eind van deze samenkomst nog net een van de laatste tassen te bemachtigen met daarin o.a. een sixpack Wintervrund. Volgens brouwmeester Jan Willem den Hartog, met wie we (eindredacteur Pedro Rademacher en fotograaf Rob Oostwegel van Puurzaam) even een babbeltje maakten over zijn winterbier en andere smaakvisoenen, past het donkere karakter van Wintervrund echt bij een winters avondje binnen zitten. Nergens meer naar toe hoeven. Schoenen uit, benen op tafel en Wintervrund in het glas.

Vanuit die gedachte opende ook ik gisteravond een flesje van het winterbier. Maar na amper vijf slokken zette ik het glas een eind van me vandaan. Nee. Als ik dit nu opdrink, heb ik morgen een hoofd van hardhout. En terwijl het donker wintervocht stond te verschralen, kwam ik op het idee om het bier dan maar als marinade te gebruiken. Zo gedacht, zo gedaan. Het korte filmpje getuigt er dampend van.

Helaas heb ik geen foto gemaakt van het resultaat, maar het was erg lekker. Ik heb wel een recept:

De marinade
1 flesje Wintervrund
2 eetlepels Franse mosterd
1 teentje knoflook (in twee partjes gehalveerd)
3 of 4 sjalotten, in ringen gesneden
een theelepel gedroogde tijm (of takje verse tijm)
een laurierblaadje

Te marineren, een nacht in de koelkast
2 sucadelapjes of 400-500 gram stoofvlees (rund)

Andere ingredienten
2 winterpenen of 4 kleine wortels
3 eetlepels honing
2 sjalotten
peper en zout naar smaak
een halve spitskool, in dunne reepjes gesneden

De bereiding
Het gemarineerde vlees uit de koelkast halen en enige tijd op temperatuur laten komen, dus niet ijskoud de pan in. Ik gebruik Becel voor vlees en jus, maar liefhebbers kunnen ook roomboter en/of olie gebruiken, geheel zoals men gewend is vlees te braden.

Het vlees uit de marinade halen en met enkele ringen sjalotten en de knoflook in de gesmolten boter laten knisperen. Voeg het laurierblad en alle sjalotten toe en eventueel een heel klein beetje marinadesaus. Draai het vlees om en om en voeg er wat peper en zout aan toe. Als het vlees aan de buitenkant al iets is dichtgeschroeid, drie eetlepels honing toevoegen.

Snij twee nieuwe sjalotten en voeg ze toe. Snij ook twee winterpenen of een paar gewone wortels in kleine stukken en voeg toe. Zet het vuur op klein, voeg de rest van de marinade toe en laat het met gesloten deksel een half uurtje sudderen. Bij sucadelapjes: het vlees uit de pan halen en in reepjes snijden en weer toevoegen. Daarna de gesneden spitskool toevoegen en vervolgens weer een dik half uur tot drie kwartier laten sudderen tot het vlees echt zacht is.

Serveren met Vlaamse patatten, gebakken aardappeltjes of puree. Of rijst. Of pasta. Of bulgur. Stokbrood? Ciabatta?

(wij eten scharrelvlees en bij voorkeur biologisch geteelde groenten, de kruiden komen uit eigen onbespoten voortuinpotten)